دکتر سعید جلیلی، قهرمان ملی

وبسایت "من یک مسافرم" نوشت:

از سال 1386 که شد دبیر شورای امنیت ملی، شب و روزش شده جلسه و سفر و مطالعه و مصاحبه و …

سال 1344 به دنیا آمد، احتمالا در 15 شهریور، با اینکه هنوز وارد پنجاه سال دوم زندگی‌اش نشده اما موهایش به سفیدی می‌زند. مشهدی است.

حدود 10 سال از محمود احمدی نژاد کوچکتر است اما اگر کنار هم ببینی شان، شاید فکر کنی که احمدی نژاد از او کوچکتر است.

شاید به اندازه احمدی نژاد در حوزه‌های مختلف مسئولیت نداشته باشد، اما اکنون مدتی است که چشم‌ها به نتیجه تلاش‌های او و گروهش دوخته شده تا مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با گروه 1+5 یا 3+3 به سرانجامی برسد که البته روشن است که قرار نیست به نتیجه نهایی برسد. این مذاکرات از آن مذاکراتی است که نتیجه‌اش در خود مذاکرات نهفته است نه در بیانیه‌ی پایانی‌اش. در داد و ستدهایش، در مصاحبه‌های قبل و بعدش و در خنده‌ها و اخم‌هایش.

تا همین جایش چندین نتیجه بارز داشته است، اثبات زورگویی قدرت‌های بزرگ، اثبات تبعیض قائل شدن بین ملت‌های مختلف توسط قدرت‌ها، نشادن دادن برخورد غیرمنطقی مستکبرین به مردم جهان، خدشه وارد کردن در قانونی بودن قطعنامه‌های شورای امنیت، یادآوری حماسه آزادسازی خرمشهر، یادآوری جنایت بزرگ آمریکا در منهدم کردن هواپیمای مسافربری ایران، افزایش جایگاه بین‌المللی عراق، اثبات توانمندی علمی ایران، به رخ کشیدن قدرت سیاسی ایران، اثبات عدم تاثیر تحریم‌ها و تهدیدها بر مواضع اصولی ایران، نمایش حمایت مردم از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و مواضعش در سیاست خارجی و ….

قانون را خوب بلد است و خوب بلد است حرف بزند، NPT را زیر و رو کرده تا در مذاکرات رودست نخورد، به عربی و انگلیسی هم مسلط است تا بی واسطه حرف‌ها را بشنود و پاسخ دهد. سرسخت و قاطع است و از مواضعش کوتاه نمی‌آید.

به عنوان یک سیاستمدار ساده زیستِ به معنای واقعی، الگو شده است، همان عنوانی که احمدی نژاد در کسبش پیشتاز بود. شنیده شده پراید دارد و دیده شده بدون تشریفات سفر می‌کند، با هواپیمای معمولی همراه دیگر مردم. تصاویرش در فرودگاه در حالیکه تنها چمدانش دست خودش است، تبدیل به پوسترهای کاغذی و غیرکاغذی شده.

مانند رئیسش، پرکار است و به نظر می‌آید با هم کنار آمده‌اند. او در حوزه سیاست خارجی مورد اعتماد رئیس جمهور است و رد برخی از دکترین‌های سیاست خارجی رئیس‌جمهور در میان جزوه‌های درسی سعید جلیلی دیده شده، منجمله: صلح بر مبنای عدالت و معنویت

بسیجی‌وار جنگیده و پای راستش را در راه ایمان و خاکش داده، خاک جبهه خورده و پایش را در دی ماه 1365 در پنجمین کربلا جا گذاشته. خون دل ها خورده است تا این مرز و بوم، ایران باشد.

از 24 سالگی وارد کارزار سیاست شده است، از وزارت خارجه شروع کرده است با مسئولیت “وابسته سیاسی”

دکترای علوم سیاسی را در دانشگاه امام صادق (ع) گرفته است. گویا از همان اول هم به سیاست خارجی علاقمند بود. پایان‌نامه‌اش را در همین زمینه ارائه داده است: “سیاست خارجی پیامبر”، آن را به صورت کتاب منتشر کرده و ترجمه آن به عربی در کشور لبنان انتشار یافته است، رساله‌ای که پروفسور حمید مولانا بر آن مقدمه نوشت. او اکنون در دانشگاه “دیپلماسی پیامبر” را تدریس می‌کند.

صحبت‌هایی شده بود که در دولت اول احمدی نژاد به عنوان وزیر خارجه معرفی شود، اما چهره‌اش آشنا نبود، بنابراین شد معاون وزیر، تا وقتیکه علی لاریجانی استعفا داد و محمود احمدی نژاد، در مهر 1386 سعید جلیلی را در جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی نشاند. یک سال بعد در تیرماه، امام خامنه‌ای (که خدا حفظش کند) او را به عنوان نماینده‌ی خویش در شورای عالی امنیت ملی معرفی کرد. آن موقع خاویر سولانا در سیاست خارجی اروپا بود و محمد البرادعی در آژانس انرژی اتمی، حالا جایشان را به کاترین اشتون و یوکیا آمانو داده‌اند. قبل از این که خود عهده‌دار مسئولیت دبیری شورای عالی امنیت ملی شود، بارها با علی لاریجانی به سفر رفته بود و از نزدیک در جریان مذاکرات هسته‌ای قرار داشت.

او نمونه‌ی یک سیاسمتدار انقلاب اسلامی است که در سایه همین انقلاب رشد پیدا کرده، برای آن خون داده، مجاهدت کرده و پیام انقلاب را به گوش جهانیان رسانده است.

دکتر سعید جلیلی، خدا قوت